پنجشنبه بیست و یکم اردیبهشت ۱۳۹۱ | 20:52 | شادی جون -
همه می شناسیمش؛ همون که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر و صفا، و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است. مادر، مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد و با گلخند محبت اش رنگ غم را از چهره مان می زداید و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان می نشاند و با دستان پر سخاوتش، چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی را حس نکنیم. او به را ستی تندیس همه خوبی هاست.
مادر تنها کسیه که میتونی براش
ناز کنی
سرش داد و بیداد راه بندازی، باهاش قهر کنی!
اما با اینکه تو مقصر بودی بازم با یه بشقاب غذا
با لبخند میاد و میگه: با من قهری با غذا که قهر نیستیمادر عزیزم مادر عزیزترازجانم
سرش داد و بیداد راه بندازی، باهاش قهر کنی!
اما با اینکه تو مقصر بودی بازم با یه بشقاب غذا
با لبخند میاد و میگه: با من قهری با غذا که قهر نیستی
خداوندا زیباترین لحظه ها را نصیب مادرم کن که زیباترین لحظه هایش را
به خاطر من از دست داده است.
چون خدا اراده کرد، نماد عشق را در زمین قرار دهد، زن را آفرید و چون خواست
هستی عشق را باور کند، او را مادر قرار داد . مادرم روزت مبارک
سلام به وبلاگ کوچیک من خوش امدین